Recital Piotra Machalicy - "MÓJ ULUBIONY MŁYNARSKI"

Nasza teza - że dobra piosenka to miniaturowy teatr, w którym aktor-piosenkarz ma do dyspozycji kilka minut, aby zaciekawić publiczność wstępem, uwieźć urokiem punktu kulminacyjnego i olśnić puentą - została w pełni (a może nawet ze szlachetnym nadmiarem) obroniona, uzasadniona, dowiedziona i zrealizowana przez Piotra Machalicę podczas recitalu "Mój ulubiony Młynarski", który odbył się 30 marca 2019 w sali widowiskowej legionowskiego ratusza. Zgodnie z przesłaniem festiwalu "Kiedy mnie już nie będzie" Młynarski był, choć go nie było; przekazywał nam coś, choć nie swoim głosem; opisywał nam świat, w jakim żyjemy bez niego - ale jednak z nim, bo człowiek, jeśli w czymkolwiek pozostaje - to w słowie - mówionym i śpiewanym. Można recital Machalicy nazywać różnie: wywiązywaniem się z długu wobec mistrza, wyborem diamentów wśród pereł, nowym odczytaniem wiecznych (z ludzkiego punktu widzenia) prawd; ale nie to jest najważniejsze - piosenki Młynarskiego w interpretacji Machalicy odżywają, ale też żyją własnym życiem; świadomie skromna ich teatralizacja pociąga i zniewala - pociąga pokorą interpretatora i zniewala wspólnym obu Panom respektem dla wolności - jakby zawile to nie zabrzmiało - czytelnym, prostym, a jednak - wzniosłym. Jeśli ktoś chciałby wiedzieć, jak być skromnym i wzniosłym zarazem, niech posłucha Machalicy śpiewającego Młynarskiego.
Piotrowi Machalicy towarzyszył zespół w składzie:
Michał Walczak - gitara, tamburyn, aranżacje
Krzysztof Niedźwiecki - gitara, walizka vel stopa
Paweł Surman - trąbka, akordeon, instrumenty perkusyjne