Recital Macieja Piszka w Salonie Artystycznym

W Salonie Artystycznym filii MOK odbył się 13 listopada 2016 recital fortepianowy Macieja Piszka.
Pianista wykonał następujące utwory:
J. S. Bach / F. Busoni - Chaconne d-moll BWV 1004
W. A. Mozart - Fantazja c-moll KV 396
K. Szymanowski - 2 Mazurki op. 62
F. Chopin - Fantazja f-moll op. 49





Maciej Piszek pochodzi z rodziny o muzycznych tradycjach. Jest absolwentem Państwowej Podstawowej Szkoły Muzycznej nr 3 im. G. Bacewicz w Warszawie oraz Zespołu Państwowych Szkół Muzycznych nr 4 im. K. Szymanowskiego w Warszawie. W roku 2008 ukończył z wyróżnieniem studia z zakresu gry na fortepianie pod kierunkiem prof. Bronisławy Kawalli oraz klasę kameralistyki prof. Macieja Paderewskiego na Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina w Warszawie. Swoje umiejętności doskonalił pod kierunkiem takich wybitnych profesorów, jak Sequeira Costa, Dominique Merlet, Vera Gornostaeva czy Lee Kum-Sing. W roku 2015 ukończył studia podyplomowe w Akademii Muzycznej im. K.Szymanowskiego w Katowicach w klasie prof. Andrzeja Jasińskiego. Jest laureatem I nagrody IV Konkursu Pianistycznego im. Ignacego Jan Paderewskiego w Piotrkowie Trybunalskim w 2000 roku, I nagrody na IX Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym w Marathonie w Grecji w roku 2003 oraz I nagrody na I Międzynarodowym Konkursie "Ischia" w Lacco Ameno we Włoszech w roku 2013. W 2005 roku uczestniczył w XV Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym im. Fryderyka Chopina w Warszawie. Brał udział w licznych festiwalach muzycznych, m.in. "Łańcuch" poświęcony twórczości Witolda Lutosławskiego (2004), "Laboratorium" (2006), Festiwal Twórczości Pawła Szymańskiego (2006), Festiwal "Crossdrumming" (2007), Festiwal "Od Chopina do Góreckiego" (2007),"Świętokrzyskie Dni Muzyki" (2008), "Forum Lutosławskiego" (2009), "Muzyka Na Szczytach" (2015), "Trzy-Czte-Ry. Konteksty. Kontrasty. Konfrontacje" (2016), "Warszawska Jesień" (2016). Występował z towarzyszeniem orkiestr symfonicznych, m.in. Sinfonia Varsovia, Polskiej Orkiestry Radiowej i Orkiestry Filharmonii Kaliskiej pod batutą takich dyrygentów, jak Bassem Akiki, Łukasz Borowicz, Szymon Bywalec, Piotr Dąbrowski, Przemysław Fiugajski, Szymon Kawalla, Wiktor Kociuban, Jan Krenz, Wojciech Michniewski, Fabian Panisello, Ruben Silva, Monika Wolińska, w wielu prestiżowych salach w Polsce oraz za granicą (m.in. w Austrii, Hiszpanii, Grecji, Rumunii, Francji, we Włoszech, na Białorusi oraz Ukrainie). Współpracował m.in. z Pawłem Mykietynem, Maciejem Grzybowskim, Olgą Pasiecznik, Jackiem Laszczkowskim, Anną Karasińską, Stanisławem Skoczyńskim, Kwartetem DAFÔ oraz kameralnymi zespołami orkiestr Warszawskiej Opery Kameralnej i Opery Narodowej. Bardzo ważną rolę w życiu artystycznym Macieja Piszka odgrywa wykonawstwo muzyki nowej. Dokonał on licznych prawykonań oraz nagrań utworów młodych kompozytorów współczesnych (m.in. Adriana Foltyna, Tomasza Opałki, Michała Ossowskiego, Pawła Przezwańskiego, Dariusza Przybylskiego, Mateusza Ryczka, Piotra Tabakiernika). W lipcu 2008 roku ukazała się debiutancka płyta monograficzna Pawła Mykietyna, na której pianista wraz z Jackiem Laszczkowskim zarejestrowali "Sonety Szekspira" na sopran męski i fortepian (2000). Płyta ta otrzymała dwie statuetki "Fryderyk 2009". Fragment recitalu Macieja Piszka który odbył się 13 września 2009 roku pod pomnikiem Fryderyka Chopina w Łazienkach Królewskich w Warszawie został wykorzystany w filmie "Ting Ting odkrywa Polskę" który promował Polskę na wystawie EXPO 2010 w Szanghaju. Maciej Piszek był stypendystą Ministra Kultury i Sztuki oraz Fundacji Dongsan Research Foundation.

Relacja z koncertu w Mazowieckim To i Owo


Dwie Fantazje oraz inne majstersztyki

Bywalcy niedzielnych poranków muzycznych na Targowej mają znowu to, co powinni mieć: porcję wartościowej muzyki i wykonawstwo zdolne te wartości przybliżyć.
Recital dany 13 listopada przez Macieja Piszka rozpoczął się od Bachowskiej Chaconny d-moll. Słuchając tego wykonania mimo woli porównywałem je w myśli ze znaną mi z płyty interpretacją Artura Benedetti-Michelangeli. Panu Maciejowi także znana jest ta kreacja. Zachwyca się nią, a jednak nie doprowadziło go to do niewolniczego naśladownictwa. Chce być sobą. Jego celem jest: nadać Chaconnie brzmienie organowe. Można zatem powiedzieć, że dokonano tu niejako transkrypcji drugiego stopnia. Busoni przełożył ostatnią część partity skrzypcowej na fortepian, zaś pan Maciej postarał się, aby owa fortepianowa wersja przywodziła na myśl Bacha-organistę. Zamiar udałby się jeszcze bardziej, gdyby instrument wyposażony był w trzeci pedał, środkowy, umożliwiający plastyczne modelowanie dźwięków basowych.
Skala środków wykonawczych, jaką dysponuje Maciej Piszek, jest rozległa. Obok śpiewnego tonu ? perlistość. Fragmenty burzliwe nie tracą przejrzystości, dzięki czemu stają się jeszcze bardziej porywające. I jest poza tym coś, co bym nazwał pieszczeniem szczegółów, a mam tu na myśli dysonanse w Fantazji c-moll Mozarta, zaostrzone harmonicznie akordy, które ? o paradoksie ? pieszczą ucho. Nie powiem, aby artysta je eksponował, gdyż to by zakłóciło tok narracji, lecz mimo wszystko oddaje im sprawiedliwość, nie traktuje ich zdawkowo!
Dobrym pomysłem było włączenie do programu dwu mazurków Szymanowskiego. Mazurki Chopina znamy na pamięć, gorzej jest ze znajomością utworów tego samego gatunku autorstwa Karola Szymanowskiego. Nie ma tu ani kopiowania Chopinowskich wzorów, ani modernistycznego przerysowania prowadzącego do karykatury, lecz jest genialnie wyważona stylizacja.

ANTONI KAWCZYŃSKI