IX LEGIONOWSKI FESTIWAL MUZYKI KAMERALNEJ I ORGANOWEJ
Michał Zieliński - wiolonczela
Karol Lipiński-Brańka - skrzypce
Jacek Basista - organy
IX LEGIONOWSKI FESTIWAL MUZYKI KAMERALNEJ I ORGANOWEJ
Honorowy Patronat Małżonki Prezydenta RP Pani Anny Komorowskiej
Organizatorzy: Urząd Miasta Legionowo, Miejski Ośrodek Kultury, Parafia pw. św. Jana Kantego
Prowadzenie koncertów: Wojciech Włodarczyk
Dyrektor artystyczny: dr hab. Jan Bokszczanin
25 sierpnia 2013 r. wystąpili:
Michał Zieliński - wiolonczela
Karol Lipiński-Brańka - skrzypce
Jacek Basista - organy
Relacja z koncertu w Mazowieckim To i Owo (patronat medialny)
Ani jednej pustej nuty
Nie wszyscy kompozytorzy grani na szóstym i ostatnim koncercie festiwalowym należą do tej najjaśniejszej konstelacji muzycznych gwiazd. Jednakże wszystkie wykonane utwory zasługiwały ze wszech miar na prezentację.
Trwający od 21 lipca Festiwal przebiegł w zasadzie zgodnie z planem. Wykonano przewidziane dzieła, natomiast zmieniali się niekiedy instrumentaliści. Zamiast szwajcarskiej flecistki Heleny Schulthess zagrała na flecie Katarzyna Wawelec. Zaś wiolonczelę Rosjanina Ilii Laporewa zastąpiła wiolonczela Michała Zielińskiego. Nie zawiódł jedynie rosyjski organista Daniel Zariecki. To jedno nazwisko nie wystarcza, iżby Festiwal mógł pretendować do miana międzynarodowego. Mimo to nie sądzę, aby owe zmiany wpłynęły na obniżenie poziomu wykonawstwa.
Plon artystyczny tegorocznego Festiwalu zamierzam szczegółowo omówić za tydzień. Tymczasem wróćmy do koncertu w dniu 25 sierpnia. Na początek Sebastian Bach i jego organowa Passacaglia c-moll, określana przez muzykologów jako "statyczna". A jednak w wykonaniu Jacka Basisty arcydzieło Bachowskie odznaczało się nie tylko uniesieniem, ale i intensywnym dążeniem do?... ? do muzycznego nieba, nie można tego inaczej nazwać.
Nie jedyny to numer solowy. Wykonane z kolei Allegro z I Sonaty Guilmanta zabrzmiało potężnie niczym wicher. I jeszcze raz organy solo: Eugeniusza Gigout Toccata ? efektowna, zagrana potoczyście. Potoczystość, klarowność, swoboda w cieniowaniu dynamiki to nie jedyne zalety, jakimi poszczycić się może sztuka organowa artysty z Krakowa. Dochodzi pełna polotu "orkiestracja", a mam tu na myśli dar dobierania rejestrów; umiejętność, której efektem jest brzmienie świeże i barwne.
W pozostałych utworach organy towarzyszyły skrzypcom lub wiolonczeli, a na koniec obu instrumentom naraz. Dojrzałość oraz kultura wykonawcza skrzypka Karola Lipińskiego-Brańki i wiolonczelisty Michała Zielińskiego zadziwia, gdy się weźmie pod uwagę ich młody wiek
Wszystko, co napisałem o skrzypku, dotyczy również wiolonczelisty, przy czym jego zadanie było nieco trudniejsze: miał mało czasu na przygotowanie się do koncertu. Występ zaproponowano mu niemal w ostatniej chwili, gdy okazało się, że choroba uniemożliwia przybycie zaangażowanemu pierwotnie Ilii Laporewowi.
Program koncertu zawierający nazwiska twórców przeważnie mało znane, jak Johan Halvorsen, Aleksander Guilmant, Eug?ne Gigout, Josef Rheinberger, mógł się wydać niezbyt atrakcyjny. Tymczasem wbrew pozorom zabrzmiała muzyka z prawdziwego zdarzenia.
Nie sklecona i wydumana, lecz natchniona i pełna wyrazu.
Pozostaje jeszcze wymienić Modlitwę Saint-Saënsa i Arię Respighiego. Pierwsza intonowana przez wiolonczelistę, druga wyczarowana palcami skrzypka. Tu obaj mistrzowie smyczka popisali się pięknym prowadzeniem kantyleny.
Nie tylko bohaterów finałowego muzycznego popołudnia obdarzono kwiatami. Róża została wręczona również dyrektorowi Janowi Bokszczaninowi. Ten gest jednej ze słuchaczek, pani Doroty Kopeć, wyrażał, jak sądzę, uczucia całej publiczności ? wdzięcznej legionowskiemu muzykowi za trud przy organizacji tej pięknej i pożytecznej imprezy.
Antoni Kawczyński
