MOK Legionowo |

Jazz Jamboree w Legionowie
Karolina Brodniewicz
Maria Sadowska
Krzysztof Ścierański

Klub Festiwalowy Jazz Jamboree w Legionowie gościł na swojej scenie Marię Sadowską, Karolinę Brodniewicz i Krzysztofa Ścierańskiego.
Koncert odbył się 7 grudnia w sali widowiskowej legionowskiego ratusza.

Relacja w tygodniku ToiOwo - patronat medialny -

TRZY OBLICZA JAZZU
Pięćdziesiąty czwarty już festiwal Jazz Jamboree zakończył się w tak dobrym stylu, jak się rozpoczął. Na scenie pojawiły się trzy zespoły, dzięki którym przynajmniej trzy razy mogliśmy zmrużyć oczy i przekonać się, w jak różnych odsłonach pokazuje się ten główny, kilkakrotnie zapowiadany gość. Jazz żyje.
Jako pierwsza wystąpiła, dobrze znana szerszej publiczności puzonistka i kompozytorka, Karolina Brodniewicz z zespołem.

Poetycko i frywolnie
Rozpoczęli od "Empirio". Mieliśmy także okazję posłuchać utworu praktycznie premierowego, bo prezentowanego na scenie dopiero po raz drugi. Ten pierwszy raz miał miejsce przy okazji święta kina niemego, na które został specjalnie skomponowany. Do muzyków dołączyła także Kasia Goszcz, by wspólnie z nimi wykonać frywolną piosenkę "Panna Migotka" do tekstu Haliny Poświatowskiej. Atmosfera zrobiła się jeszcze bardziej poetycka, gdyż w innych utworach nie zabrakło również słów kolejnej poetki - Marii Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej.

Kobieta-orkiestra
Na scenie pojawiła się Maria Sadowska z zespołem. Ta wokalistka, reżyserka, kompozytorka, autorka tekstów i producentka muzyczna to idealny przykład wszechstronności i energetyczności skupionych w jednej osobie. Zespół zaprezentował przede wszystkim utwory z płyty "Tribute to Komeda". Publiczność żywo zareagowała na pomysł zaangażowania jednego ze słuchaczy, pana Marka, w prostą i zabawną choreografię, jaką przygotowała artystka podczas wykonania utworu, skomponowanego przez Komedę do filmu "Śniadanie u Tiffaniego". Szczęśliwy wybraniec radził sobie dobrze, choć na wyśpiewane pytanie: "Nigdy się nie dowiesz, co siedzi w mojej głowie, chyba, że ci opowiem, jeśli chcesz?", równie śpiewnie odpowiedział: "Co?!". - Poprzez tę muzykę chciałam wypowiedzieć się na temat twórczości Komedy. Na przykład w "Szarej Kolendzie" wyobrażam sobie taką polską, jesienną pluchę i gdzieś w oddali widzę światło, do którego dochodzę i tam jest tak ciepło i przyjemnie. To jest właśnie moja wersja tej piosenki - wyjaśniała Maria Sadowska.

Mistrzowski koniec
Zespołem, który wystąpił na koniec tegorocznej edycji festiwalu, był Krzysztof Ścierański New Quartet. Publiczność niezrażona późną porą nie była zawiedziona. Gitarzysta basowy, muzyk sesyjny i muzyczny samouk kolejny raz pokazał świetną formę. - Trochę późno się spotykamy, choć dla mnie to normalna pora. Powinienem być już po śniadaniu - powitał słuchaczy uśmiechnięty Ścierański. Ścierański w towarzystwie perkusji, saksofonu i yamahy zaprezentował różnorodny materiał, w którym nie zabrakło nawet elementów samby ("Brazylianka"). - Jakieś dwie godziny temu dowiedziałem się, że zmarł Władysław Trybuna. To stało się kilka dni temu, ale ja jestem chyba zawieszony pomiędzy rzeczywistością a zgrywaniem płyty i nie odnotowałem tego zdarzenia. Ten utwór dedykuję właśnie jemu - powiedział gitarzysta przy okazji wykonania jednego ze spokojniejszych i bardziej nastrojowych utworów.

Poseł przy okazji
Na festiwalu pojawił się także poseł Zenon Durka, który wykorzystał przerwę na strojenie instrumentów i przygotowanie muzyków do kolejnego występu. - Muszę przyznać, że ten festiwal jest moim rówieśnikiem. Przepraszam, ze tak osobiście, ale pierwsza edycja odbyła się w 1958 r. Pamiętam, że był taki okres, że w Warszawie z jazzem było kiepsko. Przyjechał Ptaszyn (Jan Wróblewski) i stwierdził: "Jazz w Warszawie to Powązki". W Legionowie jednak od samego początku występowali najlepsi wykonawcy jazzowi. Nie mamy się więc czego wstydzić. Te najwspanialsze koncerty odbywają się właśnie tu. Bardzo się z tego cieszę.

Marta Baczyńska