Recital akordeonowy Klaudiusz Barana na festiwalu organowym

20 sierpnia na Legionowskim Festiwalu Muzyki Kameralnej i Organowej wystapił z recitalem akordeonowym Klaudiusz Baran
Zaprezentował nastepujące utwory:
Johann Sebastian Bach (1685-1750) - Wariacje Golbergowskie (wybór)
Astor Piazzolla (1921-1992) - Milonga Prelude "Flora?s game"
Isaac Albéniz (1860-1909) - Cordoba op. 232 nr 4
Domenico Scarlatti (1685-1757) - Sonata C-dur K.159
Mikołaj Majkusiak (ur. 1983) - Dyad
Enrique Granados (1867-1916) - Taniec Orientalny Nr. 2







Klaudiusz Baran
Artysta wszechstronny, obdarzony wyjątkową wrażliwością muzyczną. Jego dokonania artystyczne zmieniły w Polsce postrzeganie akordeonu, wynosząc go do pozycji pełnoprawnego instrumentu kształtującego realny świat muzyczny. W swoich interpretacjach potrafi splatać pokorę wobec dzieła muzycznego z bogactwem inwencji, osobistym pojmowaniem czasu w muzyce, wyjątkową sceniczną charyzmą, naturalnością ekspresji. Wartość jego muzycznych kreacji była wielokrotnie doceniana w entuzjastycznych recenzjach, nagrodach na konkursach instrumentalnych, nominacjach i nagrodach artystycznych. W roku 2003 jako pierwszy akordeonista otrzymał nagrodę FRYDERYKA w kategorii Album Roku Muzyka Kameralna, za album Astor Piazzolla ? Tango nagrany dla wytwórni SonyClassical, a w 2020 roku kolejne dwie statuetki w kategoriach: Album Roku Muzyka Symfoniczna oraz Najwybitniejsze Nagranie Muzyki Polskiej, za album 100 na 100. Muzyczne Dekady Wolności. Ze swobodą porusza się w różnorodnym repertuarze wielu epok, największe jednak uznanie wzbudzają jego interpretacje muzyki najnowszej, w tym 50 prawykonań dzieł solowych, kameralnych i z towarzyszeniem orkiestr, z których większość była mu dedykowana albo powstała z jego inspiracji. Jego wielką namiętnością jest argentyńskie tango, w szczególności związane z Astorem Piazzollą tango nuevo, wirtuozowsko wykonywane na bandoneonie, który jako pierwszy polski instrumentalista wprowadził na sale koncertowe, a odzwierciedlające jego temperament, młodzieńczą energię, a zarazem muzyczną dojrzałość i potrzebę twórczego formowania scenicznej prezentacji. Współtworzył i był liderem najsłynniejszych formacji tangowych takich jak Tangata Quintet czy Machina del Tango, kreujących polską kulturę tanga. Był pierwszym akordeonistą, który wystąpił jako solista z towarzyszeniem Orkiestry Filharmonii Narodowej, jak i większością najważniejszych polskich orkiestr. Wśród jego licznych partnerów w rozmaitych projektach muzyki kameralnej, znajdziemy takich mistrzów jak: Ivan Monighetti, Roby Lakatos, Julius Berger, Konstanty Andrzej Kulka i wielu innych. Jako muzyczny kameleon, odnajduje i czerpie inspirację z różnych muzycznych światów; tworzy grupę world music, jako muzyk sesyjny nagrywa muzykę filmową i rozrywkową, towarzyszy piosence aktorskiej. W sobie tylko wiadomy sposób potrafi połączyć aktywność artystyczną z działalnością pedagogiczną i organizacyjną. Jest profesorem Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina w Warszawie. W 2016 roku został wybrany jej Rektorem i jest nim do dzisiaj.