Rozmowa o słowach - "22 wiersze Tatiany Moniewskiej"

Rozmowa o słowach, która odbyła się w MOK Legionowo 13 stycznia 2018, zgromadziła głównie rodzinę, przyjaciół i znajomych Tatiany Moniewskiej. Lekturze wierszy z tomiku "22 wiersze" towarzyszyły wspomnienia o zmarłej kilka lat temu autorce.











Tomasz Jastrun w posłowiu do tomiku Tatiany Moniewskiej napisał:
Można, cytując autorkę tomiku, napisać: Są wiersze - bardzo potrzebne. Ta poezja do takiej należy. Nie wiem, jak wielu ludzi przeczyta tomik Tatiany Moniewskiej, to ważne, bo wiersze są piękne i poruszające, ale kto wie czy nie najważniejsze są one dla samej poetki, która pisała je przede wszystkim dla siebie, z tej pierwotnej i tajemniczej potrzeby, z ciemnego i jasnego miejsca, gdzie rodzi się sztuka. Są tu liryki, naznaczone nieuchronnym rozstaniem i przejmujące wiersze o odchodzeniu, ale nie ma w nich rozpaczy i lęku.
Ja się umierać już nie boję.
Nauczył mnie czas jak żołnierza w zaprawie.
Ja do umierania zawsze gotowa.
Najbardziej przejmujący wiersz to Ziemia niczyja, ta mówi w swoim fragmencie:
Bo życie jak krwotok
Ze mnie ucieka
Z bólu się zwijam
Zakazana dla wszystkich.
Bo ja jestem ziemia niczyja.
Ale to jednak nasz wspólny bolesny los, więc ta ziemia niczyja, też dzięki poezji, staje się jednak nasza, wspólna.